Był rok 1934, kiedy narodził się Kwanon , pierwszy prototypowy aparat japońskiej firmy, który ostatecznie otrzymał nazwę Canon . Był to pierwszy japoński aparat 35 mm z migawką szczelinową. Nazwali ją na cześć buddyjskiej bogini miłosierdzia. W górnej części korpusu aparatu można dostrzec grawerunek przedstawiający tysiącramienną boginię. Wynalazca Kwanon , a także współzałożyciel firmy, nazywał się Goro Yoshida (1900-1993). W tamtych czasach wiodącymi producentami aparatów na film 35 mm były Leica i Contax. Miały istnieć cztery warianty Kwanona ; jednak żaden z nich nie ujrzał światła. Celem maszyny otrzymała również nazwę związaną z buddyzmem, Kaśyapy upamiętniający Mahakashapa, uczeń Buddy.
Japońska firma potrzebowała kolejnych kilku lat na wprowadzenie na rynek pierwszego komercyjnego aparatu: standardowego modelu Canon Hansa . Został wprowadzony w lutym 1936 roku w cenie początkowej 275 jenów z obiektywem Nikkor 50 mm F / 3,5. Jest to ulepszona wersja Kwanona. Ten 35-milimetrowy aparat z migawką szczelinową wykorzystuje technologię Nikon nie tylko dla obiektywu, ale także dla optyki dalmierza i mocowania ostrości. Przeglądarka była wyświetlana po naciśnięciu przycisku, dla którego nazywano ją „skrzynką niespodzianki”.
Pierwsza lustrzanka tej marki , Canonflex , pochodzi z 1959 roku , a następnie Canonet (1961), bardzo udany aparat dalmierzowy . Później pojawiły się inne bardzo popularne modele, takie jak Canon F1 , lustrzanka z 1971 roku i Canon AE-1 (1976), pierwsza na świecie lustrzanka zintegrowana z mikroprocesorem. Canon EOS zadebiutował w 1987 roku, pierwsza lustrzanka na rynku z autofokusem, który stosowany jest w pełni elektroniczny system montażowy. Przejście do świata cyfrowego nastąpiło w 1995 roku. Canon EOS DCS 3Do sprzedaży trafił w lipcu 1995 r. Za 1 980 000 jenów; Oparty na 1,3-megapikselowym przetworniku CCD, mógł wykonywać zdjęcia seryjne z prędkością 2,7 kl./s (klatek na sekundę) w 12-klatkowych seriach. EOS DCS 3 przechowywać zdjęcia na karcie pamięci 260MB, trzymając około 189 dużych obrazów i był gotowy do pracy w niskiej światła.
W 1934 roku jego rodacy z Kodaka wprowadzili na rynek trzy modele: Baby BROWNIE , który miał być w sprzedaży do 1941 roku; SIX-16 BROWNIE Junior ; oraz SIX-20 BROWNIE Junior (oba dostępne do 1942 roku). Minęło ponad trzy dekady od czasu, gdy Kodak wprowadził na rynek swój pierwszy aparat, The BROWNIE Camera , w 1900 roku. Ze swojej strony, Niemcy Leica mieli w swoim katalogu Leicę III od 1933 roku. W 1934 roku zadebiutowała Leica 250 , znana również jako Reporter, który może pracować z 10-metrowymi rolkami filmu, aby uzyskać 250 naświetleń bez ponownego ładowania. W połączeniu z silnikiem sprężynowym niemieckie lotnictwo wykorzystywało go do prac rozpoznawczych.