Na ulicach i autostradach naszego kraju jest coraz więcej kontroli prędkości z radarem. Chociaż można spierać się, czy prędkość wyrażona w wartości bezwzględnej powoduje wiele wypadków, prawdą jest, że znacznie pogarsza ich konsekwencje. W wielu przypadkach problemem jest niewystarczająca szybkość, coś, czego niestety nie można odpowiednio nauczyć. Na autostradzie z doskonałą widocznością przekroczenie dozwolonych 120 km / h może być całkowicie bezpieczne. Ale w tym samym miejscu, w nocy i przy ulewnym deszczu, będzie to poważne zagrożenie. Aby zapanować nad ekscesami i, nie popełnij błędu, zapełnij spragnione kasy Administracji, użyj radarów, które dobrze działają. Ponieważ są też radary, które nie działają dobrze:informują i ostrzegają, na przykład, jeśli ktoś zbyt szybko zbliży się do niebezpiecznego zakrętu. Jak działają i jakie są rodzaje?
efekt Dopplera
Wszystkie radary działają w oparciu o „efekt Dopplera”. Nazwa może brzmieć dziwnie, ale efekt będzie bardzo znajomy: kiedy usłyszysz coś, co się porusza, nie brzmi tak samo, gdy się zbliża, jak gdy się oddala . Pociąg, samolot, samochód… w ruchu generują „pozorną” zmianę częstotliwości w stosunku do naszego punktu odsłuchu, który jest stały. Kiedy zbliża się karetka, jej syrena brzmi wyżej, a gdy odsunie się od nas, brzmi poważniej. Dzieje się tak, ponieważ porusza się on z niewielkim, ale znacznym ułamkiem prędkości dźwięku (około 1200 km / h).
Światło jest również emitowane w postaci fal i również cierpi na ten sam efekt. Zbliżające się światło jest odchylane do widma niebieskiego (krótsza lub „skompresowana” długość fali). Zamiast tego, gdy obiekt się oddala, ma tendencję do czerwieni (dłuższej długości fali). Ale docenienie tego za pomocą światła jest bardziej skomplikowane, ponieważ porusza się znacznie szybciej niż przedmioty, które widzimy na co dzień. Odsetek zmienności jest zatem mniejszy i trudno go zobaczyć: astronomowie obserwują to i dzięki temu wiedzą, czy odległa gwiazda porusza się w naszym kierunku, czy odwrotnie.
Tradycyjne radary
„Tradycyjne” radary używane od dziesięcioleci wykorzystują efekt Dopplera w połączeniu z falami radiowymi o wysokiej częstotliwości . W Hiszpanii najpopularniejszym pasmem jest Ka, między 26 a 40 Ghz. Jest to częstotliwość używana w komunikacji z satelitami, a także używana przez niektóre wojskowe radary bliskiego zasięgu (samoloty lub czołgi). W radarach ruchu fala jest wysyłana w kierunku obszaru, po którym przejeżdżają pojazdy. Kiedy odbija się od jednego, przybywa z częstotliwością zmienioną przez ruch. Obliczenie porównujące tę częstotliwość z oryginalną daje bardzo precyzyjną prędkość, z jaką ten pojazd się porusza.
Ten system jest używany w radarach ostrzegawczych (takich, które nie są dobre i pokazują naszą prędkość na panelu). Do niedawna jest również stosowany w wszelkiego rodzaju stacjonarnych i mobilnych radarach policyjnych . Zarówno przez DGT, Ertzainę i Mossos de Escuadra, jak i straż miejską urzędów miejskich. Pamiętajmy, że za każdą drogą odpowiada osoba, która decyduje, czy użyć radarów, czy nie.
Wszystkie te radary, stale emitujące fale, są łatwe do wykrycia . Noszenie w tym celu urządzenia jest od kilku lat nielegalne i naraża Cię na grzywnę, ale jest to możliwe. Detektor odbiera fale odbijające się od innych pojazdów krążących przed nami i ostrzega nas o obecności radaru. Istnieją nawet urządzenia, które generują fale, które „zakrywają” fale radaru: są to elektroniczne środki zaradcze, które są nawet bardziej zabronione niż detektory.
Radary laserowe
Nowa generacja radarów to lasery, których istnieją dwa rodzaje. Jeden, nazwany LIDAR, od „Light Detection And Ranging” (wykrywanie i pomiar za pomocą światła). Działają jak poprzednie, ze względu na efekt Dopplera. Różnica polega na tym, że zamiast fal radiowych wykorzystują wiązkę laserową światła podczerwonego (niewidzialnego) . Emitują również kilka impulsów w bardzo wąskich wiązkach: na 500 metrach (bardzo daleko) precyzja wynosi 2,5 metra, szerokość pasa. A oprócz tego przy obecnej technologii są tańsze niż tradycyjne radary. W zamian muszą być używane na stałe lub ze statywem, a ostatnio kupują je np. Gminy.
Nowy typ radaru laserowego jest używany w helikopterach Pegasus. Ponieważ nie jest on stały (oczywiście), potrzebuje bardzo czułej elektroniki, która precyzyjnie określa położenie i prędkość helikoptera. Wiązka laserowa może mierzyć do 1 kilometra z wysokości do 300 metrów nad ziemią. Mierzy dokładną odległość między helikopterem a pojazdem, a nie jego prędkość jak inne (jest to dalmierz). Robi to co trzy sekundy, aby obliczyć prędkość i powtarza kilka razy, aby uzyskać średnią.
Drugim rodzajem „radaru” laserowego nie jest sam radar, ale inny sposób pomiaru prędkości. Są to dwie belki prostopadłe do drogi oddalone od siebie o około 40 centymetrów. Kiedy pojazd przekracza jeden, uruchamia licznik czasu, dopóki nie przekroczy następnego, a jego prędkość jest obliczana. To te, które są widoczne po jednej stronie drogi, z bocznymi otworami skierowanymi do niej (nie do przodu) i dwoma małymi oknami. Kamera umieszczona na moście lub pobliskich meblach będzie tą, która zrobi zdjęcie wykrytemu pojazdowi za odpowiednią karę.
Radary sekcyjne
Lasery są niewykrywalne: emitują tylko podczas pomiaru. Jeśli mamy urządzenie, które wykrywa laser na podczerwień (istnieją), ostrzeże nas za późno. Chodzi o to, że już zmierzyliśmy i, w stosownych przypadkach, sfotografowaliśmy lub ukaraliśmy grzywną. W drugim przypadku (laser prostopadły do toru) również nie ma możliwości jego wykrycia. Możliwe, że GPS powiadomi nas o swojej instalacji. Poza urządzeniami ostrzegawczymi GPS (nie detektorami), obserwowanie podejrzanych zaparkowanych samochodów jest jedynym sposobem na wykrycie radarów.
Aby uniknąć mandatu, jedynym całkowicie bezpiecznym sposobem jest logiczne nie przekraczanie limitu. Ostatnio zaczęły działać również „radary sekcyjne”, choć same nie są radarami. Kamera wykrywa tablicę rejestracyjną pojazdu przy wjeździe na odcinek kontrolowany, a druga przy wyjeździe po kilku kilometrach. Informacje te trafiają do centrum danych, w którym obliczana jest prędkość (odległość podzielona przez czas). Jeśli jest wyższa niż prawna, rozpoczyna się kara. Na odcinku można przekroczyć prędkość maksymalną. Jeśli potem będziemy krążyć poniżej tego poziomu w tym samym czasie, nie zostaniemy ukarani, jeśli średnia nie przekroczy limitu. Coś podobnego istnieje w niektórych krajach (na przykład w Japonii) na autostradach: jeśli nie minie zbyt wiele czasu między poborami, zostaniemy ukarani za przekroczenie prędkości.