„Była tak brzydka , że złapała ją samochód i lepiej pasowało. Była tak brzydka, że zamiast iść do zoo, odwiedzili ją w domu. Była tak brzydka, że aby wejść na dyskoteki, poprosili ją o odcisk palca, ponieważ nie wiedzieli, czy jest osobą, czy zwierzęciem. Była tak brzydka, że kiedy pierwszy raz została gwizdana, złapał ją pociąg. Była tak brzydka, że zamiast miesiączki miała monstruację. Była tak brzydka, że kiedy bawili się w chowanego, nikt jej nie szukał. Jesteś taki brzydki … Ale ja cię kocham ”.
Alfredo Pérez i Fernando Alvárez śpiewają dla nas swoją piosenkę. Naśladując stary styl La Mandragory, chłopcy w towarzystwie anonimowego pianisty deklarują odwieczną miłość do dziewczyny swoich marzeń: „jesteś bardzo brzydka, ale ja cię kocham”. To miłość bez barier.
.
.
Teraz, na dole, wersja studyjna (żeby tak to nazwać) z chuki na okładce.
.