Zaskakujące pochodzenie logo Bluetooth

Zaskakujące pochodzenie logo Bluetooth

Każda marka musi mieć wizerunek firmy, który można podsumować za pomocą logo. Coś, co na pierwszy rzut oka można bezpośrednio zidentyfikować z oferowanym lub reklamowanym produktem. Loga takie jak Adidas, Nike, Mercedes Benz… Wszystkie z nich są częścią popularnej ikonografii: są już częścią naszej kultury i zaczęły oznaczać coś więcej niż prosty produkt: oferują wartości marki, niezależnie od tego, czy są to luksus, samodoskonalenie czy dobre samopoczucie fizyczne. .

Bluetooth, Viking King i bezprzewodowy system połączeń

Wiele z tych logo ma bardzo podstawowe i proste pochodzenie: po prostu modyfikacja ich pierwszej litery lub utworzenie kreski symbolizującej użycie produktu. Ale są też inne logo, których pochodzenie jest zaskakujące i bardzo ciekawe: tak jest w przypadku logo Bluetooth, połączenia bezprzewodowego stworzonego przez Ericsson, IBM, Intel, Nokia i Toshibę, których nazwa również jest warta wspomnienia. Okazuje się, że Bluetooth to nazwisko króla Wikingów, Haralda Bluetooth, którego historia nosi „podobieństwa” do nazwanego przez niego połączenia bezprzewodowego.

Harald Bluetooth, król Wikingów, zjednoczone części Danii i Norwegii.

Logo bluetooth to litery H i B w starych runach Wikingów. pic.twitter.com/5Z2fYB3kjH

- RΛMIN NΛSIBOV (@RaminNasibov) 14 marca 2018 r

Harald Bluetooth (właściwie Harald Blatand, duży, ciemny człowiek, który po przejściu na angielski przeszedł transformację na Bluetooth, niebieski ząb) był królem Wikingów, któremu udało się połączyć różne plemiona Wikingów , Danii i Norwegii w ramach tej samej religii: chrześcijanin. Był królem Danii i Norwegii odpowiednio od 958 i 970 roku. Panował aż do śmierci w 986 roku.

Dlatego nazwa Bluetooth nie poszła na marne: Jim Kardach, inżynier komputerowy w Intelu, próbował opracować nowe połączenie bezprzewodowe między laptopami i w tym celu zwrócił się o pomoc do 4 firm: pomoc, która wkrótce zaczęła kuleć z powodu obawy różnych marek. Z jednej strony Ericsson i Nokia nie ufali sobie; Toshiba i IBM, dokładnie to samo. Dlatego Kardach musiał „zjednoczyć się” w ramach tej samej „religii” (stworzenie połączenia bezprzewodowego), aby uspokoić sytuację.

A logo? Cóż, tłumaczenie H i B (Haral Bluetooth) na język run. W alfabecie runicznym H pochodzi od Hagall, a B od Berkana. Połączenie dwóch run, pionowego drążka przecinanego przez X i spiczastego B, tworzy to, co wszyscy znamy jako logo Bluetooth.